07 сентябри 2020 .
9-уми сентябри соли 1991 дар Иҷлосияи ғайринавбатии Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон даъвати даҳум изҳорот дар бораи Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Қарори Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи эълон намудани Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул гардид. Ҳамин тавр пас аз садсолаҳо тоҷикон ба орзуи деринаи худ расиданду соҳибдавлату соҳибистиқлол гардиданд. Мутаассифона, дар натиҷаи низоъҳои дохилӣ ва таъсири неруҳои берунаи бадхоҳи миллати тоҷик муддате чанд Истиқлолияти тозападиди мо зери хатар монд. Ниҳоят гурӯҳҳои солимфикру ватанпараст ба пирӯзӣ расиданд, ваҳдату якдигарфаҳмӣ тантана кард, Истиқлолияти давлатӣ ҳифз гардиду устувор монд. Дар ин раванди сарнавиштсозу бунёдкор нақши меҳвари мутаалиқ ба Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буд.
Истиқлолият чеҳраи фарҳангии миллатро равшантар намуда, ҷилои тоза бахшид. Аз соҳибистиқлолии Тоқикистон бисту нӯҳ сол сипарӣ мешавад. Дар ин муддат давлати куҳанбунёди мо миёни кишварҳои дунё мавқеи худро пайдо кард ва ҳамчун узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ эътироф гардид, ки ин ҳама далели равшани сиёсати дурусти пешгирифтаи Роҳбари давлати Ҷумҳурии соҳибистиқлоли Тоҷикистон, Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон аст. Бинобар он, мо бояд мисли ангушти як даст, фарзандони як модар амал намуда, дар бунёди Тоҷикистони навин саҳм гузорем ва бо исми миллат ифтихор кунем.
Аз ҷумла, тасдиқи рамзҳои давлатӣ, асъори миллӣ, бунёди роҳҳо ҳамчун омили пайвасти манотиқи кишвар ва мамолики ба мо ҳамсоя ва дур, муассисаҳои фарҳангию тиҷоратӣ, неругоҳҳои барқӣ, корхонаҳои истеҳсолӣ, сохтмонҳои азими кишвар боварии мардумро ба ояндаи дурахшон боз ҳам афзун намуда, самараи даврони истиқлолият мебошанд. Имрӯз ҳар як шаҳрванди кишвар аз он ифтихор мекунад, ки соҳиби Ватани озоду обод ва давлати мустақил мебошад. Халқи муаззами мо мекӯшанд то ватанашон ободу зебо бошад. Ин худ рамзи бофарҳангии мардуми тоҷик аст. Комёбиҳое, ки мардуми тоҷик бо вуҷуди ҳама мушкилоти дар ин муддат ҷойдошта ба онҳо муваффақ гардид, ба ҳама маълум аст ва ин ҳамаро нодида гирифтан бешак камоли беинсофист. Аз ҳама муҳим дар кишвари азизамон имрӯз сулҳу салоҳ, оромӣ, суботи сиёсӣ, ваҳдату ягонагии миллӣ ҳукмфармост. Дар шароити кунуни мо бояд манфиати миллию ватанхоҳонаи худро воло дониста, барои шукуфоии кишвари азизамон амал намоем.
Боиси ифтихор ва фараҳмандист, ки бо ташаббус ва талошҳои пайгиронаи Пешвои миллат ба сулҳу оштӣ ва ваҳдати комил расидем. Ин ҳама шароит фароҳам овард, ки дар як муддати кутоҳ ба дастовардҳои зиёди иқтисодиву иҷтимоӣ ва фарҳангӣ ноил гардем. Мардуми тоҷик набояд он рӯзҳои сангину нангинро фаромӯш созад ва ба насли ҷавон фаҳмонанд, ки ба қадри ин неъмати бузург бирасанд ва онро ҳифз намоянд.
Ҷавонон, бахусус ҷавонони даврони Истиқлолият ифтихор намоянд, ки як давлати соҳибистиқлол ва як сарвари дилсӯзу ғамхор доранд ва дар тӯли 29 соли Истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар кулли соҳаҳо ба пешрафти бисёре ноил гардидем, кишварамон обод шуд. Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар баромадҳои худ таъкид месозанд, ки созандагиву ободкории миллату давлат дар дасти ҷавонон аст. Бинобар он ҷавонон бояд ба қадри ин суханони Пешвои миллат бирасанд ва дар рушду нумӯи Ватанамон бо меҳнати софдилона саҳми арзанда гузошта, ба Ватан-Модар хизмат намоянд.
Дар тӯли 29 соли Истиқлолият халқамон бо шарофати меҳнати софдилонаву бунёдкорона дар соҳаҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ ба дастовардҳои азим ноил гардид. Бо шарофати сиёсати дурусту оқилонаи Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон дар кишвари маҳбубамон сохтмонҳои азими аср, аз ҷумла нерӯгоҳҳои барқӣ, нақбҳои нақлиётӣ, роҳҳо, кӯпрукҳои боҳашамат сохта ба истифода дода шуда истодаанд, ки аз пешравии давлат ва Истиқлолият шаҳодат медиҳанд.
Бо ташаббуси Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва бо кӯмаку дастгирии Пешвои миллат дар тамоми гӯшаву канори кишвар аз ҷумла, пойтахти азизамон шаҳри Душанбе, дар тамоми деҳаҳо, ҷамоатҳо, ноҳияҳо, шаҳрҳо, вилоятҳои Суғд, Бадахшон, Хатлон ва ноҳияҳои тобеи марказ ҳазорҳо сохтмонҳои бонуфузе ба монанди бунгоҳҳои тиббӣ, мактабҳои миёна, корхонаҳои хурд, ҳавзҳои шиноварӣ, толорҳои варзишӣ, пайкару нимпайкараҳо, Китобхонаи миллӣ, Осорхонаи миллӣ, Кохи Наврӯз ва ғайраҳо сохта ба истифода дода шуданд. Дар тӯли 29 соли Истиқлолият соҳаи кишоварзӣ ҳам рушду нумӯъ карда, боғу токзорҳои нав бунёд гардиданд. Зиндагии мардум беҳтару хубтар гардид.
Мо боварии комил дорем, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ояндаи наздик як давлати аз ҷиҳати иқтисодию иҷтимоӣ ва фарҳангӣ пешрафта мегардад. Зеро бунёди роҳҳо, пойгоҳҳои барқӣ, пулҳои боҳашамат ва нақбҳои нақлиётӣ нишонаи рушду нумӯъ аст ва он моро ба тамоми кишварҳои дунё мепайвандад.
Имрӯз вазифаи ҳар як сокини сарзамини мо аз таҳкими сулҳу ваҳдат, хизмати содиқона ба халқ, саҳм гузоштан дар ободиву шукуфоии сарзамин, пойдориву устувории кишвари азизамон – Тоҷикистони соҳибистиқлол иборат мебошад. Мо бояд ба қадри зиндагии осуда расем ва ғояи ваҳдатофаринию сулҳу суботро ҳифз ва тараннум созем.
Ҳамаи Шумоён ҳамватанони гиромиро бо фаро расидани ҷашни бузурги Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона шодбош гуфта, ба хонадони ҳар нафар файзу баракат, хушиҳои рӯзгор, ба кишвари азизамон шукуфоӣ, пешрафт ва ободиро таманно менамоем.
Истиқлолият муборак ҳамватанони азиз!
Роҳбарияти Агентии назорати давлатии
молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи
Ҷумҳурии Тоҷикистон
08 майи 2020 .
Мо дар остонаи таҷлили 75-умин солгарди ғалабаи бар фашизм қарор дорем. Далериву шуҷоат ва мардонагиву қаҳрамонии иштирокчиёни Ҷанги Бузурги Ватанӣ саҳифаи дурахшони таърихи моро ташкил медиҳад. Маҳз ин ҷоннисориву фидокориҳои онҳо буд, ки тамоми халқҳои давлати шӯравӣ аз чанголи фашистони хунхор раҳоӣ ёфтанд.
Қудрату тавоноии артиши шӯравӣ аз матонату садоқати афсаронаш ибтидо мегирифт. Аз шуҷоати сарбозонаш, ки розӣ буданд баҳри ҳифзи халқу Ватан ҷони худро нисор кунанд. Ба ин гуфта, қаҳрамониҳои сарбозони тоҷик, ки худро ба болои мили танки душман партофтаанд, гувоҳ шуда метавонад.
Ман на онам, ки рӯзи ҷанг бини пушти ман,
Он манам к-андар миёни хоку хун бинӣ саре!
Ин ҷанги хонумонсӯз, ки ҷони ҳазорҳо ҳамватанони моро рабуд, чунон ба рӯҳияи мардум таъсир расонида буд, ки ҳама - пиру ҷавон, хурду калон ва ҳатто занон тайёр буданд ба ҷанг раванд.
Халқи меҳнаткаш бошад баҳри таъмини озуқаворӣ ва сару либоси сарбозон талош меварзид. Баҳри ба даст овардани ғалаба на танҳо дар фронт, балки дар ҷабҳаи меҳнат низ мардум талош меварзиданд.
Дар баробари мардон занон низ дар мардонавор бо душман меҷангиданд ва қаҳрамонии занони далери тоҷик дар хати фронт шоистаи ифтихор ва таҳсин аст.
Ҳамаи ин фидокориву ҷоннисориҳои иштирокчиёни Ҷанги Бузурги Ватанӣ то имрӯз дар хотираи мардум нақш бастааст ва мардум бо некӣ аз онҳо ва аз қаҳрамониҳои онҳо, ки баҳри халқу Ватан кардаанд, ёд мекунанд. Корнамоиҳояшон аз тарафи давлат қадрдонӣ карда шуда, ба онҳо унвонҳои сазовор дода шудааст. Кӯчаву хиёбонҳо, гулгашту боғҳо, мактабу муассисаҳо дар шаҳру ноҳияҳои кишвар ба номи ин қаҳрамонон гузошта шудааст.
Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон зери роҳбарии хирадмандонии Асосгӯзори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хотири иштирокчиёни Ҷанги Бузурги Ватаниро пос медорад ва онҳоеро, ки дар қайди ҳаёт ҳастанд мавриди дастгирӣ ва таваҷҷуҳи хоса қарор додааст.
Ёди неки ин мардони шуҷоъ дар хотираҳои ҳар як хурду калони Тоҷикистон абадӣ аст. Ҷоннисориҳои ин далерон намунаи ватандӯстӣ ва қудрати мардонагӣ барои ҷавонмардон аст.
Бо таманнои нек ба фардои дурахшони Ватани маҳбуб Иди Ғалабаро ба кулли ҳамватанон табрику таҳният гуфта, ба иштирокчиёни Ҷанги Бузурги Ватанӣ, пеш аз ҳама саломатӣ, иқболи нек, умри бардавом ва ба халқи Тоҷикистон хонаи обод ва фазои орому осуда таманно дорем.
Ид муборак, ҳамватанони азиз!
Маркази матбуоти Агентӣ
16 апрели 2020 .
Дар ин замина ҷиҳати бартараф намудани омилҳои бавуҷудорандаи коррупсия дар санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ ва лоиҳаҳои онҳо унвонии вазоратҳои адлия, молия, корҳои дохилӣ, тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, маориф ва илм, рушди иқтисод ва савдо, меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолӣ, кумитаҳои давлатии идораи замин ва геодезӣ, сармоягузорӣ ва идораи амволи давлатӣ, ҷавонон ва варзиш, рушди сайёҳӣ, андоз, Хадамоти гумруки назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Агентии хизмати давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Бонки миллии Тоҷикистон 15 адад пешниҳодҳо таҳия ва ирсол карда шуданд.
Пешниҳодҳои ирсолгардида бо иштироки кормандони Агентӣ дар вазоратҳои адлия, меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолӣ, маориф ва илм, рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон, кумитаҳои ҷавонон ва варзиш, давлатии идораи замин ва геодезии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Хадамоти гумруки назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Агентии хизмати давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҷаласаҳои васеъ баррасӣ гардиданд.
Бояд қайд намуд, ки чунин чораандешии Агентӣ барои боз ҳам босифату мукаммал таҳия ва пешниҳод намудани лоиҳаҳои санадҳои меъёри ҳуқуқӣ аз ҷониби субъектони ҳуқуқэҷодкунанда заминаи мусоидро фароҳам меорад.
Маркази матбуоти Агентӣ.
20 марти 2020 .
Иди Наврӯз ин ҷашни оғози баҳор ва соли нави тоҷикон мебошад. Вожаи «Наврӯз» аз забони паҳлавӣ сарчашма гирифта, аввал «нукруз» ном бурда шуд ва баъдан шакли Наврӯзро гирифта, маънояш рӯзи нав, рӯзи нахустин, соли нав ё худ иди сари сол аст. Наврӯз айёми баробаршавии шабу рӯз, зиндашавии табиат, оғози мавсими кишту кори фасли баҳор ба ҳисоб меравад.
Наврӯз бунёди донишиву нуҷумии устувор дорад ва ба ин фазилатҳояш шоёни ҳама гуна арҷгузориҳо мебошад. Ин ҷашн таърихи беш аз шашҳазорсола дошта, куҳнатарин оини миллӣ дар ҷаҳон ба шумор меравад. Қадимтарин манбае, ки дар он аз ҷашни Наврӯзӣ зикр мешавад китоби муқаддаси зардуштиён “Авасто” мебошад. Тибқи таълимоти “Авасто” мардум муваззафанд ҳар баҳор пайдоиши ҳаёт дар заминро, ки дар “шаш намуд” фазо, об, замин, растанӣ, ҳайвонот ва инсон шакл гирифтааст, таҷлил кунанд. Дар баъзе аз матнҳои куҳан аз ҷумла, “Шоҳнома”-и Ҳаким Фирдавсии Тусӣ, “Осор-ул-боқия”-и Абурайҳони Берунӣ ва “Наврӯзнома”-и Умари Хайём, шоҳ Ҷамшед ба унвони поягузори Наврӯз муаррифӣ шудааст. Вақте, ки Ҷамшед тахти тиллогини худро сохт дар вақти баромади офтоб дар куҳи баланд бардошт, тилло дар нурҳои офтоб ҷилва дода, равшанӣ мисли офтоб медод. Ин рӯзро Наврӯз номиданд ва ҳамчун аввалин соли нав ҷашн мегирифтанд. Дар ин мероси халқӣ ҳамчунин бузкашӣ, буҷулбозӣ, пойга, гуштинги паҳлавонҳо, ланкабозӣ, тухмзанак, арғамчинбозӣ мекунанд. Дар дастархони идона таомҳое, ки бо ҳарфҳои «С» ва «Ш» сар мешавад гузошта мешуд. Ҳамчун қоида дар ид ду намуди дастархон оро дода мешавад: ин «Ҳафтсин» ва «Ҳафтшин» мебошад.
Наврӯз ҳамчун як рукни худшиносии миллӣ, василаи муҳими пайванди наслҳо, робитаи гузаштаю имрӯза, эҳёи анъанаҳои зебоипарастӣ, рамзи дӯстию рафоқат ва ба зиндагии хушу хуррам расидан мебошад.
Шӯълаафкан шудани офтоб, зинда шудани табиат, ҷомаи сабз ба бар кардани замин, муғчаву гул кушодани дарахтон аз он шаҳодат медиҳад, ки ба сарзамини мо баҳори нозанин меояд.
Наврӯзи хушфолу хушпай ҳам дар даврони истиқлолият чун монии сулҳу ваҳдат, фарҳангу тамаддуни волои тоҷикон сиёсати паймонрезу пурҳикмати давлат ва Пешвои муаззами мо дар арсаи ҷаҳон эътирофу шинохта ва муҳтарам аст. Ҳар сол мардум дар маконе бо ҳам меоянд ва ин ҷашни зебою мондагорро таҷлил мекунанд.
Бо ташаббусҳои пайгиронаи Пешвои миллат соли 2009 ҷашни Наврӯз бо қарори ташкилоти фарҳангии Созмони Милали Муттаҳид ба феҳристи осори фарҳангии инсоният ЮНЕСКО шомил гардид ва дар таърихи 18-уми феврали соли 2010 дар ҷаласаи 64-уми Ассамблеяи генералии Созмони Милали Муттаҳид қарорномаи “Рӯзи байналмилалии Наврӯз” ба тасвиб расид. Бобати ба тасвиб расидани ин қарордоди барои мардуми ориёитабор хеле фараҳбахш саҳми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хеле калон аст. Наврӯзи даврони Истиқлол бар шукӯҳу ҷалоли худ боз як нерӯи хосе зам намуд, ки Наврӯз хусусиятҳои деринаашро бо пазироии рӯҳияи замони нав созгор карда, имрӯз он мавриди эътирофи ҷаҳониён қарор гирифтааст.
Соли нави Аҷам - Наврӯз, ки Иди байналмилалӣ эълон шуд, моро боз ҳам шоду масрур намуд. Ҳамакнун ин ҷашни фархундаро дар тамоми ҷаҳон бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил мекунанд. Наврӯз нишонаи олии хубию покӣ, дӯстию ҳамдилӣ ва иди сафову эҳёи табиат буда, ин иди аҷдодони гузаштаи мо мебошад, ки ба мо ҳамчун мерос боқӣ монда, арҷгузории ин ҷашни миллӣ арҷгузорӣ ба расму русуми гузашта мебошад.
Чи тавре, ки Пешвои муаззами миллат қайд намуданд: “Фарҳанги ориёӣ дар тимсоли Наврӯз ба ҷаҳониён ҷашнеро бахшидааст, ки бар пояи меҳру садоқат, хираду заковат ва адлу адолат бунёд гардида, ақлу мантиқро бар ҷаҳлу зулмат пирӯз гардонидааст”.
Мо мебояд, ки бо ин мероси аҷдодони худ бифахрем ва онро гиромӣ дорем, чунки дар тӯли қарнҳо ин миллати ватандӯст новобаста аз ҳама гуна офатҳою газандҳо, фишороварию ғасбнамоии душманони аҷнабӣ, ки пай дар пай бо хоку марзи ин ватан ҳуҷум мекарданд, боқӣ мондааст. Бояд аз он шукргузор бошем, ки Соли нави суннатии худро дар фазои пешрафту созандагӣ ва меҳнати бунёдкорона истиқбол мегирем ва муваффақиятҳои кишвари мо рӯз аз рӯз афзун гашта, шубҳае нест, ки баҳори нав ба мардум барору комёбиҳои нав ато месозад.
Ҳамватанони гиромӣ! Шуморо бо фарорасии иди баҳор - Наврӯз аз самими қалб табрик гуфта, ба тамоми мардуми шарифи Тоҷикистон саломатӣ, рӯзгори осуда ва дар корҳои ҳамарӯзаашон пешравиҳои назаррасро орзу дорем. Дар ин рӯзҳои баҳорӣ ва ҷашни пуршукуҳи Наврӯзи ҷаҳонӣ, офтоби бахташон доим дар болои сарашон тобанда, дастархони ҳар хонадон пурфайзу баракат ва ҳар рӯзи мардуми диёр саршор аз нишоту сарсабзиҳо бошад. Наврӯзи ҷаҳонӣ муборак бошад!
Сарнозири Сарраёсати муқовимат
ба коррупсияи Агентии назорати
давлатии молиявӣ ва мубориза бо
коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон,
лейтенанти калони адлия Акрамзода Ё.А.
Забони модарӣ аз зумраи забонҳои пурқудрат аст, ки ҳастии тоҷиконро чун миллати сарбаланду мутамаддин тақвият медиҳад. Осори ниёгон, хусусан, рисолаи фарҳангӣ, таърихӣ, сиёсӣ ва иҷтимоӣ тибқи забон иншо гардида, ба ниҳонхонаи таърих дохил мешаванд ва ҳазорсолаҳо боз барои рушду равнақ ва тараққии ҷомеа хизмат менамоянд. Барои миллат ё мардум бо ҳама шукуҳу шаҳомат, расму анъана, маърифату фарҳанг, ахлоқ, биниш ва ғайра дар забони зиндаи худ аксандозӣ мекунад. Дар баробари ин, забони халқро надониста, ӯро шинохтан мушкил аст. Донистани ҳар як забон барои инсон дорулфунунест, ки назир надорад. Меҳру муҳаббат ба забони модарӣ як ҷузъи ватандӯстӣ аст ва шахсе, ки забонро поймол мекунаду ба он ҳурмат надорад ва нисбат ба он дағалӣ карда наомӯхтааст, ба халқу Ватан эҳтирому арҷгузорӣ надорад.
Яке аз арзишҳои муҳимтарини сиёсиву иҷтимоии башарият ин истиқлолият мебошад, ки он ҳамарзиш бо озодист. Мардуми тоҷик табиатан истиқлолиятхоҳу озодидӯст аст. Таърих гувоҳ аст, ки барои ҳимояи марзу буми хеш, яъне барои ҳимояи истиқлолияти худ тоҷикон чӣ гуна ҷоннисориҳо намудаанд. Даҳсолаи охири асри ХХ-ум барои халқи тоҷик туҳфаи беназири таърихӣ дод. 
Ҳамасола дар кишвари азизу маҳбуби мо ба хотири ёдбуди онҳое, ки баҳри халқу Ватан дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ ҷон фидо намудаанд ва барои қадрдонии онҳое, ки баҳри ба даст овардани ғалаба мардонавор ҷангидаанд, 9 май ҳамчун Иди Ғалаба ҷашн гирифта мешавад. 
Бо дарназардошти натиҷаи ошкори камбудиҳо ва омилҳои бавуҷудоварандаи коррупсия дар санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ ва лоиҳаҳои онҳо давоми соли 2019 аз ҷониби Раёсати экспертизаи зиддикоррупсионии санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ ва лоиҳаҳои онҳои Сарраёсати муқовимат ба коррупсияи Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон чораҳои муассир роҳандозӣ карда шуданд. 
Шукрона мекунем, ки боз ба баҳори нав расидем. Хуҷаста бод айёми рустаниҳову шукуфтанҳо, ки исмаш Наврӯз аст.