Парчами давлатӣ ифтихори мост!
Ҷумҳурии Тоҷикистон 9-сентябри соли 1991 баъди ба даст овардани истиқлолияти давлатӣ, 24 ноябри соли 1992 бо сарварии Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон муҳимтарин санадҳои таърихиро “Дар бораи парчами давлатӣ ва Нишони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон” қабул намуд. Бо шарафи истиқлолияти давлатӣ тоҷикон соҳиби парчами миллӣ ва ояндаи дурахшон гардиданд.
Дар ҷаҳони муосир доштани парчами миллӣ ин нишони истиқлолият ва яке аз рамзҳои асосии давлатдорӣ ва ваҳдати миллӣ мебошад, яъне давлати муосир тавассути парчами он муаррифӣ мегардад. Воқеан, парчами давлати соҳибистиқлоли мо инъикоскунандаи таъриху фарҳанг ва расму ойинҳои деринаи давлатдории миллиамон мебошад. Парчам ҳанӯз аз замонҳои хеле қадим рамзи давлатдорӣ, шукӯҳу ифтихор ва нангу номус будааст. Бозёфтҳои бостоншиносӣ, ҳафриёт, навиштаҷот ва девораҳои мухталиф, ки то имрӯз боқӣ мондаанд аз ин гувоҳӣ медиҳанд. Давлатсозӣ ва давлатдории тоҷикон низ таърих ва суннати бисёр қадима дорад. Аҷдодони мо ҳанӯз аз замони Каёниён соҳиби дирафше буданд, ки мавҷудияти давлати онҳоро ифода мекард.
Дар марҳалаи гузоштани пойдевори давлати демокративу ҳуқуқбунёд ва дунявӣ дар Тоҷикистон парчам рамзи истиқлолият, ваҳдат ва якпорчагии сарзамин ва ҳамдилии мардуми моро муаррифӣ намуда, яке аз рукнҳои асосии давлатдорӣ маҳсуб меёбад. Парчами давлатии Тоҷикистон ҳамқадами соҳибистиқлолии ватанамон буда, дар баробари Конститутсия, Нишон, Суруди миллӣ ва асъори миллӣ аз ҷумлаи рамзҳо ва муқаддасоти давлатӣ ба ҳисоб меравад, ки дар Иҷлосияи XVI – уми Шӯрои Олии Ҷуҳурии Тоҷикистон қабул гардида буд.
Равобити дӯстиву робитаҳои дипломатӣ ва иқтисодиву фарҳангӣ бо бисёр кишварҳои хориҷӣ густариш ёфта, Тоҷикистон узви комилҳуқуқи Созмони Милали Муттаҳид мебошад. Парчами миллии тоҷикон дар маъракаҳои мутантани сиёсиву фарҳангӣ дар ҷумҳурӣ ва маъракаҳои байналмилалӣ, ки дар он намояндагони Тоҷикистон ширкат меварзанд дар қатори парчами дигар кишварҳои ҷаҳон парафшон шуда, давлати Тоҷикистонро муаррифӣ менамояд. Парчами миллӣ нигаҳдорандаи нангу номус, ифтихори ватандорӣ ва ҳуввияти миллати тоҷикон буда, барои ҳар як шаҳрванди Тоҷикистон азизу муқаддас аст.
Истиқлолияти Тоҷикистон имконият фароҳам овард, ки кишвар ва миллати моро ҷаҳониён шиносанд, қадр кунанд ва ба арзишҳои фитрӣ ва дастовардҳои даврони соҳибистиқлолӣ арҷ гузоранд. Имрӯз ҷавонони Тоҷикистон дар мусобиқаҳои байналмилалӣ озмуну конкурсҳои давлатҳои хориҷӣ ширкат намуда, ба дастовардҳои назаррас ноил мегарданд ва боиси сарфарозист, ки бо ҳар як муваффақияти шаҳрвандони Тоҷикистон берун аз кишвар парчами миллии тоҷикон баланд мегардад ва аз соҳибтамаддуну соҳибистиқлол будани миллати тоҷик дарак медиҳад.
Хушбахтона сарвари кишвари мо Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имрӯз яке аз чеҳраҳои барҷаста ва баргузидаи сиёсати ҷаҳониянд. Ин пирӯзи ва саодати миллати тоҷик аст, ки баробар бо иштироки Пешвои миллат дар минбарҳои баландпояи ҷаҳонӣ парчами миллии тоҷикон партавафшон аст. Бояд зикр кард, ки соли 2011 дар шаҳри Душанбе бо ташаббуси Пешвои миллат баландтарин парчам дар ҷаҳон дар пояи 165 - метр парчами тоҷикон сар ба афлок кашид ва то имрӯз мавҷҳои он муждарасони иқболу истиқлолияти миллату кишвар аст. Майдоне, ки парчами миллии мо парафшонӣ мекунад имрӯз ба гӯшаи зеботарини сайргоҳ, фароғатгоҳ чун рамзи ифтихор, озодӣ, ободӣ, осоиштагӣ табдил ёфта, нишон аз завқу заковат ва маданияту маърифати шаҳрвандони Тоҷикистон аст. Дар баробари ворид шудан ба ин майдон эҳсоси ватандӯстиву ватанпарастии мардуми тоҷик боз ҳам зиёд мегардад. Ҷавонони кишвар имрӯз бо ифтихор дар зери парчами миллӣ муттаҳид шуда, баҳри ободии сарзамини аҷдодиамон ва пешрафти давлати соҳибистиқлол саъю талоши бештар мекунанд.
Парчами миллӣ имрӯз ҳамчун нишонаи азму иродаи устувори мардум барои ободии кишвари зебоманзарамон ҳаммароми «Дирафши Ковиён» - и аҷдоди ориётаборамон бо тобиши се ранг - ранги сурх – озодиву истиқлол, ранги сафед – сулҳу оромӣ, ранги сабз – ободиву хуррамӣ ва дар байни он рамзи тоҷи зарҳалини соҳибдавлатӣ бо ҳафт ситораи дурахшон бори дигар аз мавҷудияти тамаддуну фарҳанги бостонии тоҷикон, пайкори созандагиву асолати миллӣ, давлату давлатдории мустақил ва ормонҳои ватанхоҳиву қаҳрамониҳои родмардони сарзаминамон башорат медиҳад.
Аз он чарм, к – оҳангарон пушти пой
Бипӯшанд ҳангоми захми дарой,
Ҳамон Кова он бар сари найза кард,
Ҳамон гаҳ зи бозор бархост гард....
Чу он пӯст бар найза – бар дид кай,
Ба некӣ яке ахтар афканд пай.
Биёрост онро ба дебои Рум,
Зи гавҳар бар ӯ пайкару зар – ш бум.
Бизад бар сари хеш чун гирдмоҳ,
Яке фоли фаррух пай афканд шоҳ.
Фурӯ ҳишт з-ӯ сурҳу зарду бунафш,
Ҳаме хондаш “Ковиёнӣ дурафш”
Бигузор парчами миллии тоҷикон ҳамчун рамзи пирӯзӣ, сулҳу ваҳдат ва саодати миллати куҳанбунёд ҳамеша парафшон бошад ва мардуми сарбаланди мо дар партави он ҳамеша шукргузор ва бо ифтихор зиндагӣ кунанд.
Шумоёни азизро бо ҷашни муборак таҳният намуда, ба ватани маҳбубамон шукуфоӣ ва ба хонадони ҳар як фарди ҷомеа ободиву хушбахтӣ таманно менамоем.
Роҳбарияти Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон.
Маркази матбуоти Агентӣ.